Hoi again!
Vandaag heb ik weer mijn vlucht mogen cancellen due to een vliegtuig defect.
De zogenoemde "ammeter" was defect, zonder dit metertje mag je de lucht niet in.
En aangezien ik vanochtend om 4:15 naast mn bed stond en om 5:15 mezelf een hoofdwond(je) botste tegen de achterklep van een auto, zorgde deze cancel ervoor dat ik niet meer zo vrolijk gestemd was.
Anyways, wel een leuk iets voor jullie. Aangezien ik zelf geen tijd heb om filmpjes te maken, en zoiezo niet mag filmen in de cockpit, heb ik wat op het internet gevonden.
Een klein filmpje gemaakt vanaf een vliegveld genaamd Chandler.
Chandler ligt ongeveer 20 Nautische mijlen van ons verwijdert en dit filmpje geeft een enorm goed beeld van wat ik hier zoal zie in de lucht.
Dus mochten jullie je vervelen: Kijk en geniet!
donderdag 8 april 2010
dinsdag 6 april 2010
D24 check.
Hoi!
Alweer een enorme tijd tussen dit blogbericht en het vorige. Kan wel weer mijn excuus daarvoor gaan aanbieden, maar ik heb het hier zo druk gehad dat ik simpelweg geen tijd had om een blog bericht te schrijven.
Sinds mijn vorige blogbericht is er ook weer een hoop gebeurt hier in het zonnige Amerika. Ik ben begonnen met navigatie vluchten en heb vandaag mijn 2e check gevlogen.
Navigatie
Tot en met mijn 18e vlucht heb ik alleen maar een beetje "rondgeboort" in de oefengebieden die allemaal vrij dicht bij onze thuisbasis liggen. Bij vluchtje D19 ging hier verandering ingebracht worden, dit zou namelijk mijn allereerste navigatie vlucht worden.
Een navigatie vlucht begint in weze al de dag van tevoren, er moet namelijk een planning gemaakt worden. Deze planning doe je in 2 delen en het eerste deel begint de dag van tevoren.
Het eerste deel van de planning bestaat uit:
-bepalen hoe je gaat vliegen
-cirkeltjes trekken om je herkenningspunten
-lijntjes trekken tussen je herkenningspunten
-de 1e paar berekeningen maken
-informatie opzoeken over de gebieden en vooral vliegvelden die je aan zou kunnen doen
Dit kost al met al voor mij persoonlijk een uur of 3. Maar de eerste keer heb ik hier praktisch een hele dag aan gezeten.
Als dit dan af is ga je meestal vroeg je bed in omdat je de volgende dag er vroeg uit moet om je planning af te maken. Dat duur meestal nog een uur of 2,5.
Mijn eerste navigatie vlucht ging niet slecht. Netjes aangekomen op de plaats van bestemming (Pinal airport, vrij indrukwekkend aangezien het helemaal volstaat met groooteee vliegtuigen die OF groot onderhoud nodig hebben, OF het einde van hun carriere bereikt hebben). Ook staan er een aantal bijzonder testvliegtuigen etc. waardoor er in principe geen foto's gemaakt mogen worden op Pinal. Het schijnt ook dat wanneer je te langzaam taxiet er direct een CIA busje naast je komt rijden. Al met al allemaal vrij bizar.
Op het moment dat wij weer wilde vertrekken, kwamen we amper nog vooruit... Erg vreemd!
Nadat de instructeur nog wat dingetjes had geprobeerd kwamen we tot de conclusie dat wij 1 erg lekke band hadden...
Grrrrrrr... Hoe bijzonder Pinal ook is, het is geen plek waar je graag een paar uur doorbrengt. Behalve de 747 en de teams om ze op te knappen / af te breken, is er helemaal Niks op Pinal.
Anyways, na een goeie 1,5/2 uur wachten konden we dan eindelijk weer opweg met een nieuwe binnenband (uiteindelijk bleek het ventiel lek te zijn gegaan...). Terugvlucht ging wat beroerder, maar al met al was mijn eerste navigatie vlucht een aardig avontuurtje.
D24 check
Tussen mijn eerste navigatie vlucht en mijn D24 check heb ik nog wat solo vluchtjes gedaan en nog 1 navigatie vluchtje, allemaal niet heel bijzonder.
Vandaag had ik dus mijn D24 check. Dit is de 2e check van het VFR traject en op deze check werden mijn steep turns, stalls, landingen, PFL's (noodlanding buiten het vliegveld) en EFATO's (engine failure after take-off) getest. Dit naast je algemene technische kennis van het vliegtuig en alles wat daar mee te maken heeft en de mate waarin je situaties goed en veilig kan beoordelen en oplossen, al met al een spannende dag.
Echter was ik van tevoren absoluut niet zenuwachtig. Ik vloog dan ook met 1 van de meest aardige en relaxte instructeurs en dat was enorm goed voor mijn zenuwen.
De vlucht zelf ging best aardig. Was zelf niet helemaal 100% tevreden over mijn airwork en de circuitjes op gateway konden netter maar blijkbaar was het allemaal wel goed genoeg.
De instructeur/examinator vond dat ik een goeie vlucht neergezet had en beloonde mij met een "standard" voor mijn check!
(voor je check kan je halen: Fail - Accaptable - Standard - Standard+)
Ik kon in ieder geval met een super gevoel terug naar mn appartementje waarna ik mezelf nog op een half middagje zwembad-hangen had getrakteerd.
En nu nog...
Nu ben ik dus ongeveer op de helft van het VFR traject. Morgen staat er voor mij weer een solo gepland en overmorgen ga ik waarschijnlijk op voor mijn cross-country endorsement. Het halen van deze endorsement zorgt ervoor dat ik ook solo navigatie vluchten mag uitvoeren. Heb er op het moment nog niet heel veel vertrouwen in, maar wie weet gaat het beter dan ik nu zelf verwacht.
Heb in ieder geval wel erg veel zin om in m'n eentje naar alle onbekende plekke/vliegvelden te vliegen die er maar enigzins in de buurt te vinden zijn.
Uitslapen
Dan last but (for me) not least! Ik hoefde vandaag pas om 8:45 te vliegen wat betekende dat ik om 6:30 pas mn bed uit hoefde. Ook morgen sta ik pas om 8:45 op het rooster, Geweldig!
De afgelopen 2 weken heeft planning mij elke keer zo vroeg als maar kon ingeroosterd waardoor ik praktisch elke dag om 4:30 mn bed uit moest.
Opzig niet een enorm probleem, maar op den duur sloopt dat me aardig.
Vandaag was dat dus beter en morgen ook! Nu al zin om heeeerlijk uit te slapen tot 6:30!!!!!
Groetjes!
Ingmar
Alweer een enorme tijd tussen dit blogbericht en het vorige. Kan wel weer mijn excuus daarvoor gaan aanbieden, maar ik heb het hier zo druk gehad dat ik simpelweg geen tijd had om een blog bericht te schrijven.
Sinds mijn vorige blogbericht is er ook weer een hoop gebeurt hier in het zonnige Amerika. Ik ben begonnen met navigatie vluchten en heb vandaag mijn 2e check gevlogen.
Navigatie
Tot en met mijn 18e vlucht heb ik alleen maar een beetje "rondgeboort" in de oefengebieden die allemaal vrij dicht bij onze thuisbasis liggen. Bij vluchtje D19 ging hier verandering ingebracht worden, dit zou namelijk mijn allereerste navigatie vlucht worden.
Een navigatie vlucht begint in weze al de dag van tevoren, er moet namelijk een planning gemaakt worden. Deze planning doe je in 2 delen en het eerste deel begint de dag van tevoren.
Het eerste deel van de planning bestaat uit:
-bepalen hoe je gaat vliegen
-cirkeltjes trekken om je herkenningspunten
-lijntjes trekken tussen je herkenningspunten
-de 1e paar berekeningen maken
-informatie opzoeken over de gebieden en vooral vliegvelden die je aan zou kunnen doen
Dit kost al met al voor mij persoonlijk een uur of 3. Maar de eerste keer heb ik hier praktisch een hele dag aan gezeten.
Als dit dan af is ga je meestal vroeg je bed in omdat je de volgende dag er vroeg uit moet om je planning af te maken. Dat duur meestal nog een uur of 2,5.
Mijn eerste navigatie vlucht ging niet slecht. Netjes aangekomen op de plaats van bestemming (Pinal airport, vrij indrukwekkend aangezien het helemaal volstaat met groooteee vliegtuigen die OF groot onderhoud nodig hebben, OF het einde van hun carriere bereikt hebben). Ook staan er een aantal bijzonder testvliegtuigen etc. waardoor er in principe geen foto's gemaakt mogen worden op Pinal. Het schijnt ook dat wanneer je te langzaam taxiet er direct een CIA busje naast je komt rijden. Al met al allemaal vrij bizar.
Op het moment dat wij weer wilde vertrekken, kwamen we amper nog vooruit... Erg vreemd!
Nadat de instructeur nog wat dingetjes had geprobeerd kwamen we tot de conclusie dat wij 1 erg lekke band hadden...
Grrrrrrr... Hoe bijzonder Pinal ook is, het is geen plek waar je graag een paar uur doorbrengt. Behalve de 747 en de teams om ze op te knappen / af te breken, is er helemaal Niks op Pinal.
Anyways, na een goeie 1,5/2 uur wachten konden we dan eindelijk weer opweg met een nieuwe binnenband (uiteindelijk bleek het ventiel lek te zijn gegaan...). Terugvlucht ging wat beroerder, maar al met al was mijn eerste navigatie vlucht een aardig avontuurtje.
D24 check
Tussen mijn eerste navigatie vlucht en mijn D24 check heb ik nog wat solo vluchtjes gedaan en nog 1 navigatie vluchtje, allemaal niet heel bijzonder.
Vandaag had ik dus mijn D24 check. Dit is de 2e check van het VFR traject en op deze check werden mijn steep turns, stalls, landingen, PFL's (noodlanding buiten het vliegveld) en EFATO's (engine failure after take-off) getest. Dit naast je algemene technische kennis van het vliegtuig en alles wat daar mee te maken heeft en de mate waarin je situaties goed en veilig kan beoordelen en oplossen, al met al een spannende dag.
Echter was ik van tevoren absoluut niet zenuwachtig. Ik vloog dan ook met 1 van de meest aardige en relaxte instructeurs en dat was enorm goed voor mijn zenuwen.
De vlucht zelf ging best aardig. Was zelf niet helemaal 100% tevreden over mijn airwork en de circuitjes op gateway konden netter maar blijkbaar was het allemaal wel goed genoeg.
De instructeur/examinator vond dat ik een goeie vlucht neergezet had en beloonde mij met een "standard" voor mijn check!
(voor je check kan je halen: Fail - Accaptable - Standard - Standard+)
Ik kon in ieder geval met een super gevoel terug naar mn appartementje waarna ik mezelf nog op een half middagje zwembad-hangen had getrakteerd.
En nu nog...
Nu ben ik dus ongeveer op de helft van het VFR traject. Morgen staat er voor mij weer een solo gepland en overmorgen ga ik waarschijnlijk op voor mijn cross-country endorsement. Het halen van deze endorsement zorgt ervoor dat ik ook solo navigatie vluchten mag uitvoeren. Heb er op het moment nog niet heel veel vertrouwen in, maar wie weet gaat het beter dan ik nu zelf verwacht.
Heb in ieder geval wel erg veel zin om in m'n eentje naar alle onbekende plekke/vliegvelden te vliegen die er maar enigzins in de buurt te vinden zijn.
Uitslapen
Dan last but (for me) not least! Ik hoefde vandaag pas om 8:45 te vliegen wat betekende dat ik om 6:30 pas mn bed uit hoefde. Ook morgen sta ik pas om 8:45 op het rooster, Geweldig!
De afgelopen 2 weken heeft planning mij elke keer zo vroeg als maar kon ingeroosterd waardoor ik praktisch elke dag om 4:30 mn bed uit moest.
Opzig niet een enorm probleem, maar op den duur sloopt dat me aardig.
Vandaag was dat dus beter en morgen ook! Nu al zin om heeeerlijk uit te slapen tot 6:30!!!!!
Groetjes!
Ingmar
Abonneren op:
Posts (Atom)